Kaltetutako azalera guztiaren % 69 baso-lurrari dagokio. Haren barnean, basoko 70 hektarea kaltetu dira, eta bi mota bereizten dira bertan: 45 hektareatako larizio pinua, suteak gehien hondatu duen basoko zonaldea. Bertan ia ezinezkoa izango da basoa era naturalean lehenera etortzea, eta erabateko lehengoratzea egitea aurreikusten da. Hau da, erretako pinudia aurretiaz moztea eskatzen da, eta ondoren berriz landatzea kaltetutako zonalde guztian. Zonalde horretan zuhaitzen masa errekuperatzeak garrantzi handia du era naturalean asko higatutako zonalde baten gainean baitago; hala, zuhaitzak desagertuta izateak ondorio garrantzitsuak sor ditzake lurraren edukitzean.

Kaltetutako basoaren bigarren zonaldea 24 hektareatako artadiaren masa bat da. Honentzat, Landa Garapen, Industria, Enplegu eta Ingurumen Departamentuko teknikariek datorren udaberriraino zain egotea gomendatzen dute, artadiak era autonomoan lehengoratzen diren ikusi arte.

Larizio pinuaren errekuperazioa eta artadiaren gainean egin daitekeen jarduera departamentuko teknikariek idatziko dute; horretarako, kaltetutako udalerrien irizpideak aintzat hartuko dira. Aurreikusitako ekintzen behin-behineko plangintzarako (mozketa eta ale berriak landatzea), basoak zer landaretza-baldintzak dituen kontuan hartuko da edo euriek eragindako higaduraren aurrean lurrak zer babes duen.

Sutearen sorrera

2011ko uztailaren 5ean, 16:09an ohartarazi zen sute bat zegoela Arraizako hegoaldean eta hego-ekialdean. 2. alerta-maila adierazi zen, eta suteak zer ezaugarri zituen kontuan izanda, beste administrazio batzuetako baliabideen laguntza eskatu zitzaien; sua itzaltzeko Nafarroako Gobernuaren eta Ingurumen, Landagune eta Itsas Inguruetako Ministerioaren aireko ekipoak abian jarri ziren.

Sute horren ondorioz, giza baliabideak nahiz baliabide materialak erabili behar izan ziren (lurrekoak, airekoak eta makinaria astuna). Besteak bese, Nafarroako Gobernuaren 66 suhiltzaile, Larrialdien Unitate Militarreko 100 pertsona, aireko 9 baliabide, 3 bulldozer, autoponpadun kamioiak…

Lehen orduetan erabilitako baliabideak, airekoak bereziki, erabakigarriak izan ziren sutea kontrolatu eta suteak Perdoneko iparraldea gaindi ez zezan. Lurreko makinek eta pertsonek ekialdeko zonaldean egin zuten lan, batez ere, iristea errazagoa zen lekuan, alde batetik, sutea beste zonalde batzuetara ez zabaltzeko sutearen ingurunea finkatuz, eta bestetik, jada kaltetutako zonaldeetan hausberoak berriz sor ez zitezen. Alde horretan nekazaritza-traktoreek lagundu zuten.

Bulldozerrak 19:00ak aldera hasi ziren lanean sutearen hegoaldean; lurreko langileentzat sarbideak irekitzeko lanak egin zituen, autoponpekin bertara joan ahal zitezen eta suebakitzeko mahukak izateko.

Suteak oso azkar egin zuen aurrera uztondoen zelaietatik, eta bi hegal sortzen hasi ziren bigarren mailako zenbait gune hauteman ziren, bat Larrandiako Amildegiaren albo bakoitzean. Ezker hegalean larizio pinuaren masari gogor eragin zion, eta eskuin hegalean sutea artadira heldu arren, bertan dagoen malda handiari esker gelditu egin zen.

Haizete okerrak sutea itzaltzeko lanak asko zaildu eta bigarren mailako hainbat gune sortu zuen. Sua uztailaren 5eko 20:30ean kontrolatu eta hilaren 6ko lehen orduetan itzali zen erabat. Suhiltzaileen laguntzaileak zaintza-lanak egiten aritu ziren zonaldean uztailaren 7ko gauera arte.