Lehen gidan, perretxikoak eta onddoak biltzen dituenarentzako jardunbide egokiak jasotzen dira. Horrela, zenbait aholku ematen ditu perretxikoak dauden ekosistemari kalterik ez egiteko. Zer tresna ezin diren erabili aipatzen du, hala nola igitaiak edo eskuareak, onddoaren mizelioa hondatu baitezakete, eta baita inguruko landaretza ere. Perretxiko gazteak errespetatu behar direla dio, perretxiko-eremuak babesteko, eta heldu edo hondatuta daudenak, kontsumitzeko desegokiak izan daitezkeela. Horrez gain, lurra gehiegi zapaltzea saihestu behar dela adierazten du, aireztapena murrizten delako eta horrek, perretxiko ekoizpena txikiagotu dezakeelako. Zuzenean garbitzea komeni dela aipatzen du, hobeto kontserbatzen direlako eta perretxiko-eremuak heda daitezkeelako. Behin bilduta, aireztatzen laguntzen duen saski batean garraiatu behar dira.

Bigarren gida, naturako produktu horiek kontsumitzen dituenarentzat dira. Zuzen identifikatu behar direla adierazten du, eta zalantzarik izanez gero, ez dela kontsumitu behar. Gidak kutsatuta dauden eremuetan eta nekazaritza-lurren inguruan, errepideen ertzetan eta hiri-lorategietan perretxikorik ez hartzea gomendatzen du, osasunerako arriskutsuak diren kutsatzaile kimikoak izan ditzaketelako. Oro har, oso galkorrak direla dio, eta lehenbailehen hozkailuan sartzea, prestatzea eta bildu ondorengo 24 orduetan kontsumitzea adierazten du. Perretxiko gordinak edo gutxi egindako perretxikoak ez jatea gomendatzen du; ez eta gehiegi jatea, intolerantziak eta alergiak ekar ditzaketelako.