Adostutako akordioak

Akordio gehienetan neurri bat baino gehiago ezartzen da; batik bat adosten dira arau-hausleak formalki barkamena eskatzea (85 kasutan) eta elkar errespetatzea (61 kasutan). Horiez gain erabakitzen dira, baita ere, biktimari ordaintzea (33), leku jakin batzuetara joatea debekatzea (17), akzio zibilak gauzatzeari uko egitea (11) eta ordain sinbolikoak egitea (3).

Bitartekotzak akordiorik gabe amaitzen dira, batez ere, gertakariak ez direlako onartzea (8) eta alderdiak gertakariekin bat ez datozelako (5).

Biktimaren eta arau-hauslearen arteko loturari dagokionez, senideen arteko liskarrak gehitu egin dira, ugarien bihurtzeraino: 2011n 17 kasu izan ziren eta 2012an 54. Gainerakoetan, alderdiak ziren adiskideak (31), bizilagunak (25), lankideak (11) eta eskola-kideak (2); eta 54 kasutan ez zegoen harremanik biktimaren eta arau-hauslearen artean.

Hutsegite eta delitu motak

Bitartekotzan landutako gaien larritasunari dagokionez, 2011n hasitako joerari eutsi zaio: delitu baino hutsegite gehiago daude. Zehazki, Zigor-arloko Bitartekotza Zerbitzuak 128 hutsegite (kasu guztien %67) eta 63 delitu (%33) bideratu zituen.

Hutsegiteen multzoan 48 mehatxuak ziren, 25 lesioak eta 13 zainketa-erregimenari lotutako gaiak. Gainerakok ziren hertsapenak (10), irainak (10), etxeko indarkeria (7), kalteak (5), lapurretak (3), iruzurrak (3), desordena publikoak (2), atentatuak (1) eta bidegabeko jabetzeak (1).

Delituen multzoan 31 lesioak ziren eta 18 lapurretak. Gainerakoak ziren kalteak (7), iruzurrak (2), atentatuak (2), mehatxuak (1), irainak (1) eta etxeko indarkeria (1).

Zigor-bitartekotza

Nazioarteko araudien joera da era horretako justizia konpontzailea sustatzea. Izan ere, sistema hori medio, Justizia Administrazioari lan-zama kentzen zaio, biktimari protagonismoa ematen zaio eta arau-hauslea egiten da erantzule.

Delitu hauek salbuetsita daude: atentatuak, erresistentzia eta genero indarkeria. Oro har, aplikatu daiteke ondare-prozesuetan (ebasketak, indarra erabiliz egindako lapurretak, larderiaz egindako lapurretak, iruzurrak, bidegabeko jabetzeak eta erabiltzeko ebatsitako ibilgailuak); mehatxuak eta hertsapenak; kalte-delituak; lesio-delituak; elikagaiak ez ordaintzea; eta osasun publikoa. Kasu horietan, ordaina sinbolikoa edo materiala izan daiteke, eta drogazaleak errehabilitatzeko erakundeen bitartez egiten da.

Zerbitzu hori 2006an hasi zen Nafarroan ezartzen. 2009an Iruñeko Instrukzioko eta Zigor-arloko Epaitegi guztietan eskaini zen, 2011n Agoitzeko barruti judizialera zabaldu zen eta 2012an Iruñeko Probintzia Auzitegira eta, ohiz kanpo eta noizean behin, baita Lizarra eta Tafallako barruti judizialetara ere.