Ez da adopzioaren baliokide

Familiaren harrera aldi baterako neurri bat da, eta formula hori erabiltzen da, harik eta adingabearen babes eza sortu zuen arrazoia desagertzen den arte, eta jatorrizko familiara itzuli ahal duen arte, posible bada. Kasuen arabera, harrera-familiako egonaldia hiru hilabetetik adingabea nagusi bihurtzen den unera arte luzatu daiteke.

Aipatu behar da harreran hartzea ez dela adingabe horiek adoptatzearen baliokide. Are gehiago, haurrak beste familia batean dagoenean haren gurasoak izaten jarraitzeaz gain, guraso horiek haurra ikusten segituko dute bisiten araubide baten bitartez.

Hartzaileak diren familiek oinarrizko baldintza batzuk bete behar dituzte, esaterako: bertako kideei maitasuna eta babesa emateko gaitasuna; ondo integratutako egitura bat izatea; gizarte-arauak edo balioak igortzeko gaitasuna izatea edo adingabea integratzeko aldeko ingurunea izatea (familia zabala, adiskideak, auzoa…). Gainera, hartzailea den familiaren motibazioak elkartasunean oinarritu beharko du, eta ez izan daitezkeen maitasun ezan edo arrazoi ekonomikoetan.

Behar besteko heldutasun pertsonala duten eta egonkorrak diren gizabanako edo bikoteak izan behar dute ere, osasun egokiarekin, bizitza egonkorra dutenak eta behar adina baliabide dituztenak. Beharrezkoa da Nafarroan bizitzea, adingabearen egoera berezietan salbu, babes-sistemako profesionalekin lankidetzarako jokabidea erakustea, haurraren historia pertsonala errespetatzea eta haren familia biologikoarekin dituen harremanak onartzea.

Azkenik, beharrezkoa da familiek adingabea artatu eta hazteko erantzukizuna bere gain hartzea, behar duten denbora izan dezatela, eta argi izan dezatela azken helburua ez dela haurra adoptatzea.

Familia horientzako laguntzak

Familiako harrerak zenbait zailtasun izan ditzake, esaterako: adingabearen bizipenei aurre egitea, haren gurasoen bisitak edo familia hartzaileek askatasunik ez izatea haur horiei buruzko edozein erabaki hartzeko.

Arrazoi hori dela-eta, eta harrerak irauten duen bitartean, Nafarroako Gobernuak familia hartzaileei laguntza teknikoa eta behar adina prestakuntza eskaintzen zaie, prozesua hasi aurretik nahiz amaitzean.

Gainera, konpentsazio ekonomiko bat ematen zaie hilero harrerako gastuak arintzeko, bai eta aparteko beste batzuk ere zerbitzu publikoek bete gabe izan daitezkeen ebakuntza edo tratamenduei aurre egiteko.

Harrera-motak

Familia eta Berdintasunerako Nafarroako Institutuak harrerako bost modalitate aurreikusten ditu egoera bakoitzerako egokiena hautatzeko xedearekin. Honako hauek dira:

1. Harrera sinplea. Bi urte baino gutxiago irauten du, eta tarte horretan adingabea bere gurasoekin bueltatuko del espero da.

2. Harrera iraunkorra. Haurrak adinez nagusia izan arte iraun dezake, haurrak jatorrizko familiara itzultzea zaila ikusten baita.

3. Premiazko harrera. Sei urte arteko adingabeentzat, eta sei hilabetez iraungo duena, gehienez ere. Denboraldi horretan, INAFIko teknikariek adingabearen babes ezaren egoera aztertzen dute, eta erabakitzen bat hartzen dute: jatorrizko familiara itzultzea edo egokiago eta onuragarriagoa den beste baliabide batera bideratzea (harrera hurbileko senideekin, egoitzak, harrerako beste familia bat…).

4. Harrera profesionalizatua. Behar eta egoera bereziko adingabeentzat (gatazka-egoera handia, egokitzeko arazoak, jokabide-nahasmenduak…). Hartzaileak titulazio eta esperientzia zehatzeko pertsonak dira.

5. Asteburu eta oporraldietako harrera. Haur nagusientzat dira, eta familia baten erreferentzia behar dute, nahiz eta egoera horrek bizikidetza egonkor baten beharra ez izan.