Bildumari esker, Goyak bere erretratuetarako erabilitako teknikak ikus daitezke –tamaina naturalean egindako olio pinturak, kobrean egindako miniaturak edo kare beltz eta gorriz egindako marrazkiak– eta Goya erretratugilearen aurrerapen tekniko, estilistiko eta psikologikoan ere lehen aldiz sar daiteke.

Obrak National Gallery-ra ondorengo kolaboratzaile pribatu eta instituzionaletatik heldu dira: Sao Paulo, New York, Espainia, Mexiko edo Stockholm. Zehazki, Madrilgo Pradoko Museoak erakusketan hamar erretraturekin parte hartzen du.

Goyaren obra aipagarrienetako bat Albako dukesaren erretratu ikonikoa da (New Yorkeko Hispanic Society of America-rena da); bigarren aldiz atera da AEBtik, eta estreinakoz iritsi da Erresuma Batura. Bertan, Goyaren adiskide min eta mezenas zen dukesa agertzen da, majaz jantzita, lurrari harro seinalatuz, bertan "Solo Goya" hitzak grabatuta ageri baitira.

Pintoreari goranzko ibilbidean lagundu zioten beste mezenas batzuen presentzia ere nabarmentzen da; egoera horrek ganberako pintore bihurtzera eramaten du, Velazquezek 150 urte lehenago egin zuen moduan; mezenas horien artean daude, Floridablanca kondearen erretratua (Espainiako Bankua, Madril) eta Osunako dukeak eta haien seme-alabak (Pradoko Museo Nazionala, Madril).

"Luis de Borbon infantearen familia" erretratu kolektiboak ere (Magnani Rocca Foundation, Parma) bilduman parte hartzen du, Espainiako Gortetik erbesteratuta bizi zirela infantearen familiari egindako beste batzuekin batera.

Erakusketako beste obra batzuk dira: Valentín Bellvís de Moncada y Pizarro jauna (Villar Mir Kultur Funtsa, Madril), jendeari orain arte inoiz erakutsi gabeko koadroa, eta Benaventeko kondesa-dukesarena (Espainiako bilduma pribatu batekoa), oso gutxitan erakusgai jartzen dena. Gainera, Francisco de Saavedra Estatuko idazkariaren erretratua (Courtauld Gallery, Londres) lehen aldiz erakusgai dago duela 50 urtetik baino gehiagotik, haren adiskide eta ministro ere Gaspar Melchor de Jovellanosekin batera (Pradoko Museoa, Madril).

Nationalen jarri dira ere María Ignacia Álvarez de Toledoren erretratua, Altamirako kondesa eta haren alaba Maria Agustina, New Yorkeko Metropolitan Museum of Art –eko Lehman bildumatik inoiz atera ez dena, eta bilduma honetan bere senarrarenarekin, Altamirako kondea (Espainiako Bankua, Madril), nahiz semearenarekin, Manuel Osorio Manrique de Zúñiga (The Metropolitan Museum of Art, New York), elkartuko dena; azken horri garai hartako modako kolore gorrixkako arroparekin erretratatu zitzaion, Goyaren bisita-txartelaren puntan duen otzandutako mika batekin jolasean dabilela.

Zalantzarik gabe, aristokraziako erretratuetan lortzen zuen Goyak behaketarako zuen gaitasuna eta bere teknika paregabea ezin hobeto uztartzea; bere modeloen izaeraren alderdi asko azaleratzen zituen, modeloak edertzen ez zuten keinu eta begirada zorrotz batekin.

Karlos III.a ehiztariaren trajearekin obran (Arcoko Dukesaren Bilduma, Madril), erregea zutik dago, Velazquezek aurreko mendean Espainiako errege-familiari egindako ehizako erretratuetan zuzenean inspiratutako pose batean. Nolanahi ere, zaildutako aurpegi horren erretratu informala, zimur askorekin eta keinu ironiko bat eginez, Goyarena da soil-soilik, eta erregearen izaera argi eta garbi erakusten du; landua, natura eta bere jendea maite duena, eta "Karlos erregea baino lehen" esatea gogoko zuena.

Halaber, Fernando VII.aren erretratuan (Pradroko Museoa, Madril) Goyak errege harro honekiko zuen konfiantza eza ikus daiteke; errege horrek Kadizko Konstituzio liberala kendu eta Inkisizioa ezarri zuen berriz.

Erregetzaren erretratuen formaltasunarekin kontrajarriz, bildumak beste obra pertsonalago batzuk ere batzen ditu: haien artean teknika ezberdinekin egindako autoerretratuak, bai eta bere adiskide eta senideen irudiak ere: haren emazte Josefa Bayeu (Abelló Bilduma, Madril), Javier Goya semea (Metropolitan Museum of Art, bilduma pribatua; Zaragozako Arte Ederren museoa); eta Martín Zapater haren adiskide onena; azken horrekin, gainera, harreman epistolar luzea izan zuen. Antologia artistaren azken obra batekin ixten da: Mariano Goya haren biloba bakarraren erretratua (Meadows Museum, SMU, Dallas), 1828ko apirilaren 16an hil baino hilabete batzuk lehenago pintatu zuena.

National Galleryko zuzendari Gabriele Finaldik esan duenez: "Erakusketa hau artearen historiako pintore sakon eta zorrotzenetariko baten erretratuen taldekako ikuspegi osoena da. Goyaren begiradak kanpoko itxura gainditzen du gizakien ahuldade eta indarra, zentzugabekeria eta jakituria erakusteko".